بررسی وضعیت آلودگی میکروبی دست پرستاران شاغل در بخش های مراقبت ویژه در رابطه با استفاده از زیورآلات

مقدمه: عفونت های بیمارستانی چالش بزرگ سیستم بهداشتی درمانی است و به عنوان یکی از عوامل مخاطره انگیز در بیماران بستری شناخته شده است که نتیجه آن افزایش قابل توجه مرگ و میر و تحمیل هزینه های زیاد می باشد. با وجود اینکه انتقال عفونت بیمارستانی از طریق دست کارکنان به بیماران به عنوان روش اصلی انتقال شناخته شده است، اما القاء تأثیر آن به کارکنان بهداشتی درمانی جهت پیروی از رفتار مناسب مشکل می باشد. بنابراین این مطالعه با هدف بررسی وضعیت آلودگی میکروبی دست پرستاران در استفاده از زیورآلات انجام گرفت. روش بررسی: این مطالعه از نوع توصیفی ـ تحلیلی می باشد. نمونه گیری به صورت تصادفی ساده انجام شد و نمونه ها شامل 50 نفر از پرستاران شاغل در بخش های مراقبت ویژه بیمارستان های وابسته به دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی یزد بودند. نمونه ها در ابتدای شیفت، از طریق کشت با استفاده از سواپ پنبه ای خیس شده با آب استریل از سطح زیورآلات و سطح زیر آن بلافاصله پس از خروج جمع آوری شد. همچنین نمونه ها از دست مقابل یا ناحیه ای نزدیک به موضع به تعداد زیورآلات گرفته شد و پس از تکمیل نمونه، تجزیه و تحلیل آماری با استفاده از نرم افزار spss نسخه 12 صورت گرفت. نتایج: بر اساس یافته ها بیشترین زیورآلات مورد استفاده انگشتر و النگو و از جنس طلا و در سطح جواهر نتایج کشت مثبت 8/45 % و منفی 2/54% بود که تفاوت معنی داری نداشت (33/0p=). در سطح زیر زیورآلات نتایج کشت مثبت 6/64% و منفی 4/35% (000/0p=) و در عضو مخالف نتایج کشت مثبت 6/5% و منفی 4/94% بود (000/0p=) و در کل مقایسه سه سطح، تفاوت معنی داری نشان داد (000/0(p=. نتیجه گیری: بر اساس نتایج، استفاده از زیورآلات آلودگی را افزایش می دهد و بدین ترتیب احتمال انتقال عفونت بیمارستانی و پاتوژن های بیماری زا افزایش می یابد. بنابراین پیشنهاد می گردد زیورآلات در طی ارائه مراقبت به بیماران خارج شود.